Eerst reizen, dan studeren. Daarna de liefde van je leven ontmoeten en aan een carrière bouwen. Een tijdje samenwonen en samen de wereld ontdekken. En daarna ... aan kinderen beginnen? Doorgaans hebben mensen al aan hun relatie en carrière gebouwd nog vóór ze aan kinderen beginnen. Het is dan ook geen wonder dat mensen in België gemiddeld 31 jaar zijn als ze voor het eerst ouder worden.*

Toch verloopt het niet voor iedereen volgens hetzelfde stramien. Talloze zaken kunnen iemands leven beïnvloeden, en soms gebeurt iets onverwachts. Dat geldt zeker voor wie de diagnose van MS krijgt. Dan kan je de kinderwens en de behoefte om een gezin te stichten sterker dan ooit ervaren – of net helemaal niet. Wat bij opflakkeringen van de ziekte, of als de vermoeidheid toeslaat?

Het leven gaat niet over rozen en je kunt heus niet op alles voorbereid zijn. De mogelijkheid - maar net zozeer de wens - om kinderen te krijgen, is niet vanzelfsprekend. Wel is er vandaag meer ondersteuning beschikbaar dan ooit tevoren. Je kan het alleen voor jezelf afwegen, naargelang je eigen situatie. Zorg ervoor dat je je goed voelt bij je beslissing, wat die beslissing ook is.

*Bron: Statbel.fgov.be

 Een kind opvoeden is waarschijnlijk de belangrijkste en moeilijkste job in de wereld. Maar het kan je ook de meeste voldoening schenken. Als ouder sta je voor je eigen reeks uitdagingen en successen. Die zijn uniek aan jou en je kinderen. Toch hebben talloze ouders veel met elkaar gemeen. Iedereen vraagt zich wel eens af hoe ze een goede moeder of vader kunnen zijn, weekenduitstapjes moeten plannen, ritjes naar de voetbaltraining klaargespeeld kunnen krijgen, kunnen helpen met het huiswerk of kunnen vermijden dat de kinderen uren naar een scherm zitten te staren.

Net zo veel mensen maken zich wel eens zorgen en stellen zich de vraag of ze wel beantwoorden aan het beeld van de perfecte ouder. Voor MS-patiënten - die snel vermoeid raken of minder mobiel zijn - kunnen die zorgen des te groter zijn. Er bestaat geen pasklaar antwoord voor alle moeders en vaders. Het is gewoon onmogelijk om te voorspellen hoe jouw ervaring als ouder zal zijn.

Het belangrijkste is dat je op je eigen manier aanwezig bent als ouder en vertrouwen hebt in het feit dat je steeds het beste wil voor je kind. Ook al moet je daarvoor soms iemand anders om hulp vragen of val je wel eens in slaap als je de kinderen helpt met hun huiswerk.

 Ouders moeten er zijn voor hun kinderen - van baby tot tiener - en op elk moment klaarstaan om hen te helpen. Als MS-patiënt komen er ongetwijfeld periodes van opflakkeringen en vermoeidheid aan. Daar kan je je slecht of machteloos bij voelen, maar vergeet dan vooral niet dat je er als ouder nooit alleen voor staat.

Zelfs als alleenstaande ouder staan minstens een handvol mensen klaar om je een handje te helpen. Er is ongetwijfeld wel iemand in je nabije omgeving die je met plezier helpt als dat nodig blijkt.

Beschouw je vriendenkring als een uitgebreide familie die je zelf kan samenstellen. Wie is voor jou een waardevolle steun? Wie zie jij als een rolmodel voor je kind? Wie merkt jouw behoeften op en begrijpt je? Vind de moed om je 'uitgebreide familie' te zeggen hoe zij je kunnen helpen en waarom ze voor jou zo belangrijk zijn.